صورت بشاشی داشت. یک بار سر مسئله ای با هم به توافق نرسیدیم. هر کدام روی حرف خودمان ایستاده بودیم که عصبانی شد، اخم توی صورتش افتاده بود و لحن مختصر تندی به خود گرفت. از خانه زد بیرون... وقتی برگشت دوباره همان طور با روحیه باز و لبخند آمد. بهم گفت:"بابت امروز صبح معذرت می خواهم." میگفت:"نباید گذاشت اختلافات خانوادگی بیش از یک روز ادامه پیدا کنه"
شهید اسماعیل دقایقی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 130
چرا چیزی برای خودت نمی خری؟ طاهره گفت: "پس اینها که دارم، چیه؟ "گفتند: آخر پول هایت را چکار میکنی دختر! و طاهره میخندید و از جواب طفره می رفت. بعدها فهمیدیم پول هایش را، خرج دوستان و همکلاسی هایی می کند که اوضاع زندگی شان چندان رو به راه نبود. برایشان لوازم التحریر می خرید. کیف و کفش و حتی خوراکی زنگ تفریح. گاهی وقت ها، حتی به خانواده هایشان هم کمک می کرد. این ها را دیر فهمیدیم. وقتی فهمیدیم که تو مراسم شهادتش، دوستانش دسته دسته می آمدند و با جان و دل، کمکمان می کردند و می گفتند: هرچه قدر کمک کنیم، عوض خوبی های طاهره نمی شود.
شهیده سیده طاهره هاشمی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 128
از سر کار که میرسید خونه، قبل از هر چیزی میرفت پیش خانم خونه.
_سلام خسته نباشید، زحمت کشیدید... کار هر روزش بود.
شهید بهشتی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 126
