سه شنبه ها همراه دکتر و بچه ها می رفتیم فوتبال. یه روز هندوانه ای خریده بود تا بعد از بازی بخوریم. اذان که شد، فوتبال را تمام کردیم و همگی با تشنگی حمله کردیم سمت هندوانه ...
اما دکتر با همان لباس ورزشی در چمن شروع کرد به نماز خواندن!
شهید مجید شهریاری
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 119
عشق به نماز در وجودش بود. نماز را با حضور قلب خاصی می خوند. کارهای زیاد تو جبهه و خستگی ناشی از اون، سبب به تاخیر انداختن نمازش نمی شد. صدای خیلی قشنگ و دلنشینی داشت. قرآن را بسیار زیبا می خوند به طوریکه همرزمانش می گفتند: صدای حسین(نادر) آنقدر حزین و دلنشین است که وقتی قرآن یا دعا می خواند، متاثر می شویم و به گریه می افتیم، اما هرگز اجازه نداد که صدایش ضبط شود.
شهید نادر مهدوی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 118
مسجد رفتنش برای خودش مسافرتی بود، آنقدر که طول می کشید.
همیشه پیاده می رفت که اگر نیروهای عادی که دستشان به فرمانده لشکر نمی رسد، آن موقع بتوانند بروند پیشش.
شهید محمود کاوه
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 113
آلمان، هامبورگ، ایستگاه راه آهن. موقع ظهر رسیده بود. نگاهی به قبله نما انداخت و همانجا ایستاد به نماز خواندن. پلیس را خبر کردند که یک کسی آمده حرکات غیر طبیعی دارد. بردنش اداره پلیس. گفته بود: من مسلمانم، نماز هم واجب دینی ماست. محکم گفته بود تا آزادش کردن.
شهید بهشتی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 104
سر سفره عقد نشسته بودیم، عاقد که خطبه را خواند، صدای اذان بلند شد. حسین برخاست و به نماز ایستاد؛ دوستم کنارم نشست و گفت: این مرد برای تو شوهر نمی شود! متعجب و نگران پرسیدم: چرا؟! گفت: کسی که این قدر به نماز و مسائل عبادی اش مقید باشد، جایش توی این دنیا نیست.
راوی: همسر شهید حسین دولتی
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 101
حدود سی سال با حسن بودم و حتی یکبار ندیدم او برای نمازش وضو بگیرد چون دائم الوضو بود و می گفت: نباید بدون وضو بر روی زمین خدا راه رفت می گفت زمین جای جمع کردن ثواب است.
شهید حسن طهرانی مقدم
منبع دریافتی: هفته نامه حیات | شماره 96
شنیده بودیم نماز جماعت و اول وقت برایش اهمیت دارد، ولی فکر نمی کردیم اینقدر مصمم باشد! صدای اذان که بلند شد، همه را بلند کرد، انگار نه انگار که عروسی است، اون هم عروسی خودش! یکی را فرستاد جلو، بقیه هم پشت سرش، نماز جماعتی شد به یادماندنی.
شهید محمد علی رهنمون
منبع دریافتی: هفته نامه حیات / شماره 94
نیمه هاش شب برای شناسایی وارد خاک عراق شدیم. محمد مهدی مواضع دشمن را عکس‌برداری می کرد. مدتی در خودش فرو رفت، بعد گفت: اذان می گن؟ گفتم : تو این بیابون! کی داره اذان می گه؟! او گفت: چرا خودم شنیدم.ایستادیم کمی آب از رادیات ماشین گرفتیم ، کمتر از یک لیوان ! هرسه نفرمان وضو گرفتیم.آبی که از دست محمد مهدی می ریخت ، من میان زمین و هوا می قاپیدم و دوستمان نیز آب وضوی مرا.
خاطره ای از شهید محمد مهدی خادم الشریعه
منبع دریافتی: روزنامه خراسان (1389/9/30)
